Weet je nog mam, toen ik 7 jaar was en communie zou doen. Jij, papa en ik hadden een hele middag door de stad gelopen en ik had een prachtig wit jurkje van jullie gekregen. Ik kon niet wachten om het aan te trekken, was hypernerveus voor de grote dag en dolblij dat ik in zo’n mooi jurkje deze dag zou beleven. Enthousiast liep ik naar de buurvrouw en vertelde over de heerlijke middag die ik samen met jullie gehad had en hoe mooi ik eruit zo zien op deze feestelijke dag. Tot in detail kreeg zij te horen hoe het jurkje er uit zag. Het was van mooi wit kant en het was extra bijzonder dat ik het bloemstukje zou dragen dat mijn moeder als bruid in je haar had gehad. Ik stroomde over van geluk. Aan tafel werden ook mijn broer en zusje deelgenoot van mijn enthousiasme, ik praatte maar door.
Totdat jij tegen mij zei: ‘Je moet niet iedereen vertellen hoe je jurkje er uit ziet, dat zien ze op de dag zelf wel. Anders brengen we het terug’.
Ik viel stil. En bleef stil. Ik ging steeds minder vertellen. Werd onzeker omdat ik helemaal die afspraken niet kende, de regels die er blijkbaar bleken te zijn en waar ik mij niet aan hield. Erger nog, er bleek straf op te staan. En welk kind wil er nu straf?
Het blije, spontane kind ging zich aanpassen. Ging zich bij dingen die zij wilde vertellen afvragen of het eigenlijk wel mocht. Had regelmatig last van een schuldgevoel, omdat het misschien toch op een onbewaakt ogenblik te veel had verteld, waardoor ze ging denken voor de ander. Vindt die ander het goed of niet wat ik doe?
Door de overtuiging van de ander, in dit geval mijn moeder, raak je de verbinding met jouw onbevangen, speelse kind kwijt. En juist dit deel in jou is zo belangrijk om de magie van het leven te ervaren, te vertrouwen, te leven vanuit je hart en mee te gaan in de stroom. In datgene wat het leven voor jou in petto heeft.
Bewustwording leerde mij dat dit maar één ervaring is geweest en dat er veel meer gebeurtenissen waren die zorgden dat ik mij ging aanpassen. Dat ik mijn speelse kind ging negeren en in de overleving ging.
Met begeleiding van een therapeut ging ik bij mijzelf naar binnen en ontmoette daar het enthousiaste meisje. Ik nam haar bij mij, liet haar vertellen, waardoor zij vanuit het donker weer in het licht durfde te gaan staan.
En dat is fijn, want in het licht stroomt het: de liefde, het vertrouwen, de magie, de vreugde, de overvloed, het enthousiasme, de creativiteit.
Dit is ook de manier waarop ik nu in mijn praktijk werk.
Ik help jou door middel van de visualisaties en oefeningen die ik geef weer verbinding te maken met je speelse, onbevangen kind. Hij of zij mag weer naar voren komen en in het licht gaan staan.
JIJ mag naar voren komen en in het licht gaan staan!
Ik zie het verdriet bij mijn cliënten als dit kind zich na lange tijd weer laat zien, maar ook een enorme opluchting en blijdschap dat hij of zij er nog is. Ik ken hem of haar nog!
Wat was ik leuk zoals ik in de bomen klauterde, in het zwembad sprong, tikkertje speelde, danste door de kamer in zelfbedachte creaties. Wat was ik vrij!
En dat ben je nog steeds. Je hoeft alleen maar de verbinding te maken met dit deel in jou. Het weer te herinneren dat je licht en liefde bent!